Færslan var fyrst birt á Moggabloggi höfundar 3.12.2010. Efnisflokkur: Skuldaúrræði

Ég var að hlusta á fréttamann fund ríkisstjórnarinnar, fjármálafyrirtækjanna og lífeyrissjóðanna. Margt áhugavert koma fram, en skemmtilegast var þó að fylgjast með því hvernig þau tipluðu í kringum tölur eins og þær væru baneitraðar.

Guðjón Rúnarsson hjá Samtökum fjármálafyrirtækja sagði þó að "kostnaður" fjármálafyrirtækjanna væri um 90 ma.kr., Jóhanna sagðist áætla að 2/3 félli á bankana og 1/3 á Íbúðalánasjóð og lífeyrissjóðina og Arnar Sigurmundsson áætlaði að hlutur lífeyrissjóðanna væri 1/3 af 1/3 eða á bilinu 10 - 15 ma.kr. Miðað við að 2/3=90 ma.kr., þá er 1/3=45 ma.kr. og heildarkostnaður 135 ma.kr. Hlutur Íbúðalánasjóðs er áætlaður 30 ma.kr. og lífeyrissjóðanna 15 ma.kr. Þar höfum við það.

Arnar Sigurmundsson var vandræðalegur þegar hann var að lýsa kostnaði og áhrifum. Hann fór þvert á allt sem hann hefur sagt áður á fundum sem ég hef setið. Valdi hann í staðinn að ganga í smiðju okkar hjá Hagsmunasamtökum heimilanna um að innheimta lána verði betri, að sumt væri hvort eð er tapað og að þetta hefði nú óveruleg áhrif á réttindi sjóðfélaga. Ég get ekki skilið að 27 ma.kr. leiðrétting setti allt á annan endann, en 15 ma.kr. leiðrétting skipti engum máli.

Ég vil fagna þessu útspili stjórnvalda, en lýsa samt yfir ótta mínum um að verið sé að skilja ákveðna hópa eftir við ókleifan hamarinn. Niðurstaðan er að farið er í að afskrifa sokkinn kostnað, en þó ekki allan, og ekki krónu umfram það. Svo er það náttúrulega hópurinn sem lifir undir fátæktarmörkum og getur ekki framfleytt sér hvað þá greitt húsnæðiskostnað.

Færslan var skrifuð við fréttina: Skuldir færðar niður í 110%