Birt á Moggablogginu 19.12.2007 - Efnisflokkur: Íþróttir
Ég hjó eftir því í íþróttafréttum Bylgjunnar kl. 8:30 í morgun, að formaður samtaka íþróttafréttamanna og Heimir Karlsson telja að kjör íþróttamanns ársins verði mjög vandasamt, þar sem enginn íþróttamaður hafi virkilega skarað fram úr í ár. Ég verð að mótmæla þessari fullyrðingu þeirra félaga.
Það getur vel verið að enginn fótbolta- eða handboltastrákur hafi skarað fram úr, en tvær fótboltastelpur stóðu sig frábærlega, þ.e. Margrét Lára Viðarsdóttir og Ásthildur Helgadóttir. Margrét Lára bætti markamet í íslenskum fótbolta sem enginn taldi að hægt væri að bæta og stóð sig frábærlega bæði með liði Vals og íslenska landsliðinu. Þó Ásthildur hafi meiðst í vor og síðan orðið að leggja skóna á hilluna, þá fer ekkert á milli mála að frammistaða hennar á fyrri helmingi ársins skipar henni í hóp bestu knattspyrnumanna landsins. Hún var máttarstólpi eins besta liðsins í sterkustu deildarkeppni kvenna í heiminum, þar sem hún var iðulega borin saman við Mörtu frá Brasilíu sem í vikunni var kjörin knattspyrnukona ársins 2007 af fyrirliðum og þjálfurum kvennalandsliða. Bæði Margrét Lára og Ásthildur hafa skarað fram úr í íþrótt sinni á árinu og hafa náð lengra en nokkur karlkyns "boltastrákur" hefur náð, hugsanlega að undanskyldum Eiði Smára, þegar Chelsea lék til undanúrslita í Meistaradeild Evrópu um árið.
Og ef litið er út fyrir þessar tvær boltaíþróttirnar, þá má nefna að Jón Arnór Stefánsson er að standa sig frábærlega í bæði ítölsku deildinni og meistaradeild Evrópu í körfubolta og hefur frammistaða hans þar sett hann aftur á radar forráðamanna liða í NBA keppninni í Bandaríkjunum. Birgir Leifur Hafþórsson hefur náð virkilega góðum árangri í Evrópumótaröðinni í golfi, þó svo að honum hafi ekki tekist að forðast úrtökumótin. Hann vann eitt slíkt mót með miklum yfirburðum. Ég efast um að nema kannski í mesta lagi tveir af núverandi landsliðsmönnum Íslands í handbolta og fótbolta hafi náð lengra en Birgir Leifur í íþrótt sinni, þ.e. Eiður Smári og Ólafur Stefánsson.
Ef við horfum til fleiri kvenna, þá höfum við eignast nýja sunddrottningu, Ragnheiði Ragnarsdóttur, sem varla má stinga sér í laugina án þess að setja nýtt Íslandsmet. Nú Ragna Ingólfsdóttir, badmintonkona, hefur unnið alþjóðleg badmintonmót og er sem stendur í Ólympíusæti. Svo er það hún Fríða Rún Einarsdóttir, sem varð Norðurlandameistari í öllum áhöldum og í fjölþraut á Norðurlandamóti unglinga í fimleikum fyrst íslenskra fimleikamanna. Það er kannski ekki venjan að taka unglingameistara í vali á íþróttamanni ársins, en í kvennafimleikum þá eru margar af bestu fimleikakonum heims um eða undir 20 ára.
Ég skora á íþróttafréttamenn að velja einhverja íþróttakonu úr föngulegum hópi afrekskvenna, í staðinn fyrir að velja skásta fótbolta- eða handboltastrákinn. Nú er tækifæri að sýna þjóðinni að þið veljið ekki íþróttamann ársins út frá vinsældum heldur frammistöðu á árinu. Vissulega gerðu fótbolta- og handboltastrákarnir sitt besta, en Margét Lára, Ásthildur Helgadóttir, Ragnheiður Ragnarsdóttir, Ragna Ingólfsdóttir og Fríða Rún Einarsdóttir sköruðu fram úr.