Færslan var fyrst birt á Moggabloggi höfundar 3.10.2011. Efnisflokkur: Endurreisn, AGS
Ég fagna því að stjórnvöld ætla að halda um árangur Íslands í baráttunni við efnhagskreppuna. Á vef efnahags- og viðskiptaráðuneytisins segir:
Á ráðstefnunni Ísland á batavegi: Lærdómar og verkefni framundan koma saman íslenskir og erlendir ráðamenn, fræðimenn og fulltrúar félagasamtaka. Meðal helstu ræðumanna verða nóbelsverðlaunahafinn Paul Krugman og hinir kunnu alþjóðahagfræðingar Willem Buiter og Simon Johnson.
Ráðstefnan skiptist í þrjá hluta. Þátttakendur munu leggja mat á þau úrræði sem notuð voru til að bregðast við kreppunni, svo sem beitingu gjaldeyrishafta og endurskipulagningu bankakerfisins. Þá verður fjallað um það markmið Íslands að standa vörð um velferðarkerfið á sama tíma og ráðist var í umfangsmiklar aðhaldsaðgerðir í ríkisfjármálum. Loks verður rætt hvernig þessi stefnumál voru útfærð í efnhagsáætlun stjórnvalda sem unnin var í samstarfi við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn og lauk í ágúst síðastliðnum.
Mjög gott er að fá hingað menn á borð við Martin Wolf, Simon Johnson, Willem Buiter og Paul Krugman til að ræða málin, en hvað vita þeir í raun og veru um stöðuna á Íslandi. Ég efast ekki um að stjórnvöld munu senda þeim alls konar upplýsingar, en ég vil leyfa mér að efast um réttleika þeirra.
Svo þegar maður skoðar frá hvaða "félagasamtökum" ræðumenn eru, þá eru það Samtök atvinnulífsins (Confederation of Icelandic Employers), Alþýðusamband Íslands (Confedration of Trades Unions) og Viðskiptaráð (Chamber of commerce), þ.e. Vilhjálmur Egilsson, Gylfi Arnbjörnsson og Finnur Oddsson. Tveir sem tala fyrir hönd fjármálafyrirtækjanna og einn fyrir hönd lífeyrissjóðanna. Hvar er einhver sem talar fyrir hönd almennings í landinu?
Aðrir innlendir ræðumenn og pallborðsaðilar eru: Arnór Sighvatsson, Friðrik Már Baldursson, Katrín Ólafsdóttir, Jón Daníelsson, Stefán Ólafsson, Gylfi Magnússon, Már Guðmundsson og Gylfi Zoega. Ég leyfi mér að fullyrða, að ekki nema í mesta lagi tveir af þessum eru gagnrýnir á störf ríkisstjórnarinnar og er annar þeirra Jón Daníelsson. Aðrir hafa að jafnaði fylgt sér í já-bræðra lið ríkisstjórnarinnar.
Hvers vegna er ekki einhverjum boðið sem hefur haft uppi opinberri gagnrýni á úrræði ríkisstjórnarinnar og fjármálafyrirtækjanna. Þá á ég við aðila eins og Hagsmunasamtaka heimilanna eða Lilju Mósesdóttur? Hræðist ríkisstjórnin að hinir erlendu gestir fái að heyra sannleikann um það að kröfuhafar voru teknir fram yfir almenning. Að það sem haldið er á lofti í erlendum fjölmiðlum af stjórnvöldum er tilbúningur. Að "norræna velferðarstjórnin" hafi viljað ganga lengra að almenningi í landinu en Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn sem þó hélt uppi vörnum fyrir erlenda kröfuhafa og þar með fjárhættuspilara.
Ég skora á skipuleggjendur ráðstefnunnar að leiðrétta skekkjuna sem er í hópi fyrirlesara og þátttakenda í pallborði, þannig að sjónarmið þeirra sem á öndverðum meiði við ríkisstjórnina komist á framfæri í öllum hópum og í pallborði.
Færslan var skrifuð við fréttina: Ræða um lærdóma af kreppunni