Færslan var fyrst birt á Moggabloggi höfundar 30.6.2010. Efnisflokkur: Gengislánadómar, Stjórnvöld.
Ég trúi ekki mínum eigin augum. Seðlabanki Íslands og Fjármálaeftirlit hvetja fjármálafyrirtæki til lögbrota og hafa með því rétt af neytendum.
Menn geta haft mismunandi sýn á niðurstöðu Hæstaréttar, en með tilmælum sínum eru Seðlabanki og FME að hvetja fjármálafyrirtæki til að brjóta gegn 36. gr. laga nr. 7/1936 og neytendaverndartilskipun 93/13/EBE. Kjarninn í þessu tvennu (sem eru að mestu samhljóða) er að sé uppi ágreiningur um túlkun samnings, þá skuli túlkun neytandans gilda (36. gr. b-liður).
Í tilkynningu Seðlabanka og FME er furðuleg lagatúlkun, sem ég hélt að ekki ætti að sjást. Vísað er til 18. og 4. gr. laga nr. 38/2001. 18. greinin á eingöngu við, þegar kröfuhafi þarf að endurgreiða lántaka oftekna vexti. Hún á ekki við í neinu öðru tilfelli og ekki eru nein tilefni til að víkja frá, enda greinin ófrávíkjanleg skv. 2. gr. laganna. 4. greinin á eingöngu við "ef hundraðshluti eða viðmið vaxta er ekki tiltekið". Ég veit ekki um einn einasta lánasamning þar sem það á við. Þetta heitir að grípa í síðasta hálmstráið og er ekki líklegt til árangurs fyrir dómstólum.
Mér finnst alveg stórfurðulegt að Seðlabanki Íslands og FME hafi tekið það að sér að túlka með þessum hætti dóm Hæstaréttar. Er staða bankakerfisins virkilega það viðkvæm, þrátt fyrir ótrúlegan hagnað á síðasta ári, að grípa þarf til þess að hækka vextina svona. (Ekki það, að í einhverjum tilfellum er mögulegt að samningsvextir séu þegar hærri en 8,25%!) Samkvæmt frétt í Fréttablaðinu í gær nema gengistryggð lán rétt rúmlega 900 milljörðum, þar af lán heimilanna um 135 milljarðar. Vextir Seðlabankans eru núna 8,25%. Reikna má með því að þeir lækki um 0,5 - 1% eftir nsæta fund peningamálanefndar bankans og fari í, segjum til einföldunar 7,5%. [Ég mislas á vef SÍ að vaxtaákvörðunardagur væri 2. júli og hef því tekið það atriði út.] Munurinn á hagstæðustu samningsvöxtum er þá u.þ.b. 5%. 5% af 135 milljörðum er 6,75 milljarðar og tólfti hluti af því um 550 milljónir. Segjum að réttaróvissan, sem að mati Seðlabanka og FME, vari í 4 mánuði, þá geri þetta alls 2,2 milljarða. Ekki segja mér eitt augnablik, að þetta sé það sem skiptir máli!
Ekki má hverfa frá þessari frétt öðru vísi en að benda á það sem er jákvætt við þetta upphlaup Seðlabanka og FME að stofnanirnar viðurkenna í reynd að mun fleiri lán falli undir dóm Hæstaréttar en fjármálafyrirtækin hafa hingað til viljað viðurkenna. Þá hækkar upphæðin sem um ræðir vissulega úr 2,2 milljörðum á fjórum mánuðum í 15 milljarða miðað við 5% vaxtamun. Aftur er það ekkert sem setur bankakerfið á hliðina eða hvað?
Færslan var skrifuð við fréttina: Miða við lægstu vexti á hverjum tíma
Skrár tengdar þessari bloggfærslu: